#ChapterNine

Nie, takie rzeczy na prawdę się nie zdarzają.  Tylko ja jestem felernym egzemplarzem. No śmiało,  ciebie niby też zdradzał chłopak ze swoją byłą dziewczyną, nawet nie mając odwagi powiedzieć tego w twarz? Nie?  No widzisz. Trochę tak posiedziałam, wgapiając się to w list, to w kwiaty. Herbaciane róże,  pamiętał. Mam ogromny sentyment do tych kwiatów. W Monte Carlo było  ich bardzo dużo mam nawet sadzonkę z tamtąd. Jeszcze chwila a zwariuje. Serio, nie żartuje.  Pewna tego, że mama odchodzi od zmysłów,   no bo czyja by nie odchodziła kiedy córka dostaje kwiaty oraz list a ona żyje w niewiedzy tego kim jest nadawca, zeszłam na dół. 
-Nareszcie, przygotujesz stół Mon?- piękny zapach unosił sie w kuchni,  oh mamo, świetnie gotujesz.
-Tak, oczywiście.  Pomóc ci jeszcze w czymś?  Mam trochę czasu do wyjścia, jeśli tylko chcesz...
-Kochanie, chcę tylko spędzić czas z moim dzieckiem. Nic więcej. - mama podeszła do mnie, opiekuńczo przytuliła. Ostatni raz zrobiła to kiedy miałam 14 lat i zostawił mnie chłopak- wiesz już od kogo dostałaś kwaity? Nie chcę być wścipska, ale wiesz... jestem twoją matką.
-Rozumiem, tak wiem, ale to drażliwe, chce się spotkać mamo, nie wiem co zrobić- powiedziałam wszystko na jednym wydechu. Mam tylko nadzieje, że wie o kogo chodzi.
-Mała... pamiętaj,  zdradę można wybaczyć,  ale nie zapomnieć.  Zrobisz jak zechcesz,  ale napomknij, że też jest człowiekiem i też popełnia błędy.  Jak każdy z nas. Nie chcę żebyś pomyślała, że go bronię, wręcz przeciwnie.  Staram się być choć trochę obiektywna. Tylko, dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki.  To kategoryczny błąd, a ja nie chcę patrzeć jak cierpisz.   Ciepło się uśmiechnęłam i siadłam na krześle, chwile potem dostając swój talerz.
~*~
Chyba mimo wszystkich dziwnych sytuacji dzisiaj,  zaliczam dzień do udanych. Jego resztę spędziłam na kanapie z miską lodów i mamą w obecności komedii romantycznych jakie kiedykolwiek nakręcono. Miałam tylko małą przerwę na wysłanie smsa, w którym powiedziałam spotkanie.
Do: Justin
Hey,  jasne, możemy spotkać sie w Ohio. Kawa i nic więcej.

Oczywiście dostałam wiadomość zwrotną, ale nie odpisałam. Nie wybaczę tego szybko, jeśli kiedykolwiek to zrobię. Może jestem szalona, ale nie na tyle.
Postanowiłam,  że na razie nie będę odzywać się do Caroline i Jeva. Mama miała co do niej rację.

~*~
Dwa dni minęły szybko.  Zrobił się piątek, a ja nie jestem gotowa na spotkanie się z Jevem. Nie po tak sromotnej porażce. Wyszykowana byłam już o 7 a na miejsce dotarłam o 9. Straszne tu korki. Scenografia przygotowana, luna park, masa balonów i dwójka "kochających się ludzi". Grey był punktualnie, nawet mnie nie unikał, jak by zapomniał. Ewentualnie było mu głupio, że byliśmy blisko nawet bardzo,  ale nie na tyle, na ile można. No, to już nie moja wina. Słodki teledysk zawsze nagrywa się ciężko.  Chyba, że faktycznie to czujesz, a ja do niego miłością nie pałam. Za to potrafię grać.  I to będzie jego przekleństwem. Obiecuję.

---------------
Ludziska!
First of all, chce podziękować za ten czas z wami. 11 czerwca mijają 4 MIESIĄCE OD PIERWSZEGO POSTA. I to ze dzieki wam spelniam sie pisarsko choc nie do końca jestem w tym dobra:)
Następnie nadal szukam roler playerow! Nie dajcie sie prosic.
PROSZR ABY KAZDY KTO TO WIDZI, SKOMENTOWAŁ NAWET ZWYKŁĄ KROPKĘ. TO WIELE ZNACZY, MOTYWUJE!
w razie pytan lub przejawu sympatii możecie pisać na montecarlofanfiction@gmail.com
Wasza Lou ♡